Yami in de Vuurgrot treffen

Magnolia Amaranth Darque ijsbeerde in de Vuurgrot. Ja, ijsberen in de Vuurgrot ging ook, zelfs voor een Angel (Magnolia hield van de natuur centraal, niet als andere Angels, dus ook van vuur). Haar redelijk korte doorzichtige zwarte tuniek werd door de warme lucht om haar slanke, doch sterke witte benen gegooid. Ze had geen schoenen aan en genoot van de warme grond. Haar blonde haren lagen rustig op haar schouders. Haar half zwarte, half witte vleugels waren netjes in haar rug weggestopt.
Magnolia was hier niet zomaar. Haar vroegere vriendin van de Dark Angel Academy, Yami, zou haar hier moeten treffen. Yami was een tikkeltje laat. Een heel klein beetje maar, maakte Magnolia zich wijs. Een uur in de eeuwigheid is helemaal niks.
Toen plofte ze neer op de grond, moe van het ijsberen. Ze nam de fluit die aan haar zij hing sinds de dag dat ze bij de Angels kwam, in haar hand, en speelde er een dom liedje op. Toen liet ze die weer hangen en ging zelf zingen totdat Yami kwam.

Yami sprong voor de ingang van de grot.
je zag haar paars/rode ogen glinsteren.
ze liep de schaduw uit en gooide haar lange blonde haar naar achter.
ze keek naar Magnolia en glimlachte breed.
"wie hebben we daar???" zei ze plagerig.
ze schudde haar hoofd en ging voor der staan.
"sorry dat ik laat ben moest nog wat doen".
ze grinnikte en zag de beelden voor zich hoe de man leed.
ze schudde haar hoofd en keek toen weer naar Magnolia.
ze ging maar zitten omdat zij ook zat.
"lang niet gezien hé???" ze grinnikte even.
ze frutte wat aan der haar en keek de grot nieuwsgierig rond.
ze keek naar buiten naar de ingang van de grot.
ze zuchte verveeld en keek weer naar Magnolia....

Magnolia zuchtte - Yami was op dit moment vriendelijk ingesteld.
Hallo Yami, zei ze, ook glimlachend.
Ze bekeek haar vriendin. Ook zij was gekleed in zwart, alleen waren Yami's kleren strakker en erotischer getint. Door haar blonde haren en haar ogen die zo donker rood waren dat ze bijna paars leken konden ze wel zusjes zijn. Jammer dat het niet zo was.
Nee, inderdaad lang niet gezien, zei ze toen.
Ze merkte toen dat het leek of er een zwaard aan Yami's zij hing. Die zag ze niet altijd. En als hij er al leek te zijn, kleefde er geen bloed aan. Magnolia kon er een man aan ruiken en voelde even haar hart bloeden. Arm mens. Toen keek ze weer naar Yami zelf. Ze was altijd al klein, maar leek nog kleiner en tengerder te zijn geworden. Dat was maar schijn, Magnolia wist dat ze alleen maar sterker en sneller was geworden.
Ik heb je geroepen omdat ik vind dat ik je toch een verklaring voor mijn gedrag verschuldigd ben, zei ze tenslotte.
Ik hoop dat je me nog steeds als vriendin ziet en klaar bent om mijn verhaal aan te horen, want ik wil je niet kwijt, je weet dat je me dierbaar bent, bijna als een zus...
Ze keek Yami hoopvol in de ogen.

Yami geeuwde even en keek naar Magnolia.
haar zwaard werd weer gewoon een hand.
ze had nu nog wel een vriendelijke blik.
maar dat kan op elk moment veranderen in een moordende blik.
ze grinnikte "eum denk wel eum... hoeveel jaar???".
ze glimlachte en luisterde weer verder naar Magnolia.
"ooo oke ik luister en natuurlijk ben je m'n vriendin".
ze keek glimlachend naar Magnolia.
ze hoorde iets kraken en bliksemsnel draaide ze zich om.
haar hand werd een werpster en wierp hem af.
haar hand werd weer normaal en ze keek.
er was niks het bleek dus gewoon de wind te zijn.
ze haalde haar schouders op en ging weer zitten.
ze keek naar Magnolia en glimlachte.....

Magnolia trok een wenkbrauw op toen Yami haar hand naar een Oude Man wierp, die gelukkig wel snel in de wind verdween.
Nou, goed. Ik heb je wel eens verteld wat ik zag voordat ik geboren werd, dat ik geen Dark Angel zou worden. Maar er was iets anders, ik denk namelijk dat ik helemaal geen goddelijk wezen moest zijn - ik houd te veel van de natuur om een Dark Angel te zijn en te veel van 'verwoesting' om een Angel te zijn. Maar toch paste mijn karakter meer bij de Angels, en ik hoop dat wij elkaar niet zullen moeten bevechten, legde ze uit.
Er kroop een Oude Vrouw naar haar toe met haar Oude Kind. Magnolia wees naar ze met haar fluit en de wortels van een goed geconserveerde Aardboom sprongen uit de grond. Dankbaar boog de Oude Vrouw en sneed de wortels af. Ze gaf een wortel aan haar Kind en verdween.
Magnolia glimlachte en draaide haar aandacht weer naar Yami, ze wachtte haar reactie af.

Yami keek aandachtig naar Magnolia.
ze bleef glimlachen en luisterde goed.
maar toen ze het hoorde wat ze vertelde.
ze glimlachte niet meer en haar gezicht was emotieloos.
ze stond rustig op en geeuwde even.
ze zag hoe ze het kind en de vrouw hielp.
ze was gebouwd om te moorden dat hoorde ze altijd van der ouders.
door haar ouders werd ze dus ook altijd "Golden Darkness" genoemd.
ze snoof en keek naar Magnolia.
"je moet zelf de keuze maken" zei ze kil.
"maar je snapt dat het moeilijk is om vriendinnen te blijven".
"ik wil het wel maar als ik met een angel om ga beledig ik de Dark Angels".
ze keek haar aan en der gezicht was emotieloos.
"het spijt me maar als we elkaar weer tegen komen kan ik je niet garanderen dat we niet vechten".
ze keek even uit de grot "hopelijk snap je het".
ze keek haar aan en wachte rustig op antwoord.....

Magnolia bleef zitten met haar kleine witte handen op haar schoot gevouwen.
Ik weet dat het moeilijk is om vriendinnen te blijven, maar Yami, zet je groepsgevoel even opzij. Je zou toch door niemand geleid kunnen worden? Waarom maakt het je wat uit wie je ermee beledigt? Maar, zei ze, Het is jouw keus. Ik ben jouw vriendin, maar ik ben geen vijand van de Dark Angels - misschien zien zij me zo, maar ik sta volledig neutraal tegenover hen.
Ze stond op, zodat als Yami zou besluiten te vertrekken, ze haar na zou kunnen zwaaien. Toen bedacht ze plots iets.
Als je wilt dat we elkaar nooit meer zien, zodat je de Dark Angels niet beledigt, kan ik dat begrijpen. Maar zou je je leider willen vragen of hij... nee... jawel. Zou je kunnen vragen of hij mij het recht geeft, als volledig neutraal Wezen, op het land van de Dark Angels te komen zonder aangevallen te worden tenzij ik iemand persoonlijk beledig? vroeg Magnolia twijfelend.

Yami luisterde naar wat ze te vertellen had.
ze geeuwde even en haar ogen stonden even op de muur gericht.
ze keek toen weer naar Magnolia.
ze hoorde wat ze allemaal vertelde.
"ik ben ook niet te leiden ik help alleen maar en dan bedoelde ik me ouders".
ze zuchte diep ookal had ze die zelf vermoord.
ze dacht aan de rest van de familie en keek weer naar Magnolia.
ze hoorde de vraag en dacht na.
"ik zal het proberen" ze geeuwde even.
"maar ik zit nog niet in zijn groep dus ik kan je niks garanderen"....

Magnolia glimlachte.
Bedankt, Yami, zei ze.
Ze zwaaide en verdween door de grond waar net de wortels van de Aardboom waren.

Yami keek droog hoe Magnolia verdween.
ze geeuwde even verveeld.
ze keek naar de ingang van de grot.
ze schopte een steentje weg en keek er naar.
ze draaide zich om en liep rustig de grot uit.
ze rekte zich uit en haar vleugels kwamen tevoorschijn.
ze sprong op en vloog weg.....