Ronddwalen

Dabria kwam aangevlogen en zuchtte. Ze was een tijdje weggeweest,om na te denken. Ze landde in het bos en keek even rond. Hier in de buurt was ze geboren...Dit deel had ze een paar minuten gezien en toen was alles een donker gebied geworden. Ze zweeg even en zuchtte. Ze was eerder een dark angel maar de krachten had ze van een angel. Ze zuchtte en liep wat door het bos. Nu leek ze eerder een angel dan een dark angel. Maar zou iemand haar nog herkennen nu ze ouder is?

Cilla zag iemand lopen, en werd nieuwschierig. Ze kende nog helemaal níémand. ,,Hallo,'' zei ze, terwijl ze aan kwam lopen. Ze beet zenuwachtig op haar lip, misschien had ze wel helemaal geen zin in haar.

Magnolia landde in het bos. Ze had een goede bui. Haar goudblonde haren lagen op haar schouders, haar bruine ogen straalden. Het witte gewaad van een Angel wapperde om haar slanke lichaam en haar rieten sandalen maakten geen geluid toen ze door de bomen stapte. Iets verderop zag ze een klein meisje, een heel jonge Angel. Ze glimlachte, het meisje deed haar aan zichzelf denken. Ze liep naar het meisje toe.
Hallo, ben je verdwaald? vroeg ze vriendelijk.
Ze hurkte vlak voor het meisje. Even concentreerde ze zich op de stromen in haar lichaam.
Cilla, constateerde ze met een glimlachje.

Cilla had nog niet door dat er nog iemand bij was gekomen, en keek verbaasd om, om te kijken wie er bij de stem hoorde. Het was natuurlijk een Angel. Toen die hurkte voelde opeens een soort vreemd, tintelend gevoel door haar lichaam stromen, maar ging er niet op in. ,,Nee, ik ben niet verdwaald,'' zei ze. ,,Niet dat ik het zó goed ken hier... Ik ben Cilla, hoe heet u?''

Magnolia glimlachte en knikte. Ze wist nu ook dat dit ook een 'gestorven' Angel was, net als zij.
Ik ben Magnolia Amaranth Darque, zeg maar Magnolia of Mag, zei ze.
Ze keek even rond.
Als je niet verdwaald bent, wat zoek je dan hier, kleine Angel? Dit is geen goede plek voor een kleine Angel om alleen te dwalen. Zeg me wat je zoekt en ik begeleid je, stelde ze voor.

,,Oh, dat is een hele mond vol, Mag,'' zei Cilla. Ze glimlachtte even. ,,Ehm, ik weet niet,'' zei ze toen. ,,Ik was wat aan het ronddwalen... maar is het hier gevaarlijk, dan?'' vroeg ze een beetje verbaasd. Met die bomen, beekjes en diertjes die zich oneindig uit leken te strekken, oogde het gebied best vredig.

Magnolia knikte.
Het is gevaarlijk. Er kan ieder moment een Dark Angel landen die het hier iets te groen vindt en het besluit grijs te kleuren, zei ze, denkend aan Artenis die de bloemen verbrandde op de dag dat ze hem leerde kennen.
Toen zuchtte ze. Eigenlijk waren Dark Angels niet zo gevaarlijk voor 'gestorven' Angels. Maar er werd tegenwoordig geen verschil meer gemaakt tussen 'gestorven' en 'geboren', daarom was het beter als ze met Cilla mee dwaalde. Zij had toch niets beters te doen.