Een lange zoektocht.

Een duistere schim vloog over het nog donkere land. Zijn zwarte vleugels sloegen in een ritmisch geluid op de wind. Alatariel zo luidde de naam van deze nog onbekende Dark Angel. Hij landde bij de verlaten hut en wierp een blik naar binnen. Hij zette zijn zeis, die voor hem als wapen diende tegen de muur en ging even op een van de stoelen zitten. Hij liet zijn hoofd rusten in zijn handen. ''Nooit'' mompelde hij zacht. Nooit zal ik haar meer vinden''.

Een grote zwarte schim streek neer. Hij zag een oudere man zitten. Hij liep maar niet naar hem toe. Hij keek naar de lucht en grijnsde. Grote bliksemschichten klonken nu. De bliksem uit Bale was er weer. De zon was helemaal verdwenen en de blauwe bliksem keerde altijd weer. Als bale in de buurt was.

De grote verandering in het weer was Alatariel niet ontgaan. Hij greep direct naar zijn zeis en was zo snel opgestaan dat zijn stoel omver was gevallen. De zeis was groot en zou eigenlijk met twee handen vastgehouden moeten worden maar Alatariel hield het grote gevaarte in een hand terwijl zijn andere omringt was door vuur. Alatariel keek rond en zag uiteindelijk een schim.