Faith het kasteel laten zien.

Artenis was door gevlogen naar het kasteel. Het enorme gebouw rees al vanaf een afstand op aan de horizon. Met grote snelheid was Artenis eropaf gevlogen. Vlak voor de deur landde hij. Daar wachtte hij op Faith.

Faith kwam aangevlogen en landde naast Artenis. "Wat groot zeg" zei ze grijnzend tegen hem. Ze keek even rond naar het gebied rondom het kasteel en dan zelf naar het grote gebouw. Het was echt groot. Ze grijnsde even.

''Tja hier woon ik dus'' zei hij droog. Hij wees omhoog naar het hoogste raam dat het kasteel had. ''Daar helemaal bovenaan is mijn kamer. Eigenlijk is dat voor iedereen verboden maar iedereen wandelt er vaak naar binnen dus waarom ik die regel eigenlijk heb weet ik niet'' zei hij. ''Voor de rest mag iedere Dark Angel zich vrijuit bewegen in dit kasteel'' zei hij. ''Vele van de group leden hebben hier hun eigen kamer'' zei Artenis en keek Faith aan.

Faith luisterde geboeid en grijnsde. "Ocharme, je hebt helemaal geen privé meer" zei ze plagend tegen hem. Ze keek hem grijnzend aan en keek rustig naar het grote gebouw. Hier zou ze wel in willen slapen. Vast met reuze kamers. Ze grijnsde

''Nee het moet ook niet veel gekker worden'' grijnzde Artenis. Hij trok aan een van de grote houten deuren en zwaaide die met een hand open. ''Treed binnen zou ik zeggen'' zei hij tegen Faith.

Faith liep rustig naar binnen en keek rond. Haar mond viel open van verbazing. "Wow echt groot" zei ze grijnzend. "Weet je alles hier uit je hoofd?" vroeg ze grijnzend aan Artenis. Als hij dat kon, wow. Ze keek weer rustig rond en keek hem dan afwachtend aan

Artenis sloot de deur achter hen. ''Dit is mijn huis wat dat je dan'' zei hij grijnzend. ''Al ben ik er soms nooit helemaal zeker van welke kamers wel en niet bezet zijn. Er vliegen hier ook zoveel Dark Angels naar binnen'' zei hij nadenkend. De hal waar ze nu in stonden was vrij groot. Er stonden stoelen en een sofa. Ook een paar tafeltjes en er waren een miljoen deuren die elk naar iets anders toe leidde.

Faith grijnsde. "Het is zo groot hier, ik zou elke kamer niet kennen hoor" zei ze grijnzend. Ze vloog even rond en landde weer. Ze grijnsde dit was zo cool. Ze keek rustig rond en keek dan weer grijnzend naar Artenis. "Dat jij nooit verdwaald bent in dit gebouw" zei ze

''Geloof me als kind ben ik hier zo vaak verdwaald dat ik nu inmiddels de weg wel weet'' zei hij tegen Faith. Vroeger verdwaalde Artenis minstens een keer in de week. Gelukkig wist zijn vader hem toen altijd te vinden. ''Maar ja toen was dit nog Hemel gebied. Toen kwamen de Dark Angels hier alleen s`nachts'' zei hij.

Faith luisterde. "Ik zou zeker verdwalen" zei ze grijnzend. Ze keek rond. "Zoiets groot ben ik neit gewoon, ik woonde steeds in een kleine grot ofzo" zei ze stil. Ze gaapte even en keek weer rond. "Maar ik wil wel in de proeftijd zitten, maakt mij niet veel uit" zei ze rustig tegen hem

''Nu je het zegt ik moet je nog in de administratie verwerken'' zei Artenis. Hij liep naar een stapeltje papieren op een van de tafeltjes. Op deze papieren stond alle informatie over de group. Leden, datums, leerlingen, proefleden, rangen. Met wat vuur brandde Artenis de naam van Faith op de papieren met proefleden.

Faith grijnsde. "Jij bent de enigste volgens mij die alles op papieren schrijft" zei ze grijnzend. Ze keek rustig toe en keek nog heel even rond. Ze las een aantal namen van de andere leden maar niemand kwam haar bekend voor. Behalve Dabria dan, de dochter van die zwakke angels

''Tja zo blijft het wat georderner en is het voor mij makkelijk iets op te zoeken'' zei Artenis en een stapel maakte van de papieren en ze in de la van het tafeltje legde. Hij ging op de armleuning van een stoel zitten en keek Faith aan. ''Nou wat wil je hier het eerst zien?'' vroeg hij.

Faith keek hem aan. "Weet ik veel, ik ken heir niets" zei ze grijnzend. Ze keek even rond en dan weer naar Artenis. Eindelijk was de rode kleur weg en kon ze rustig met hem praten zonder dat stomme gestotter ook

''Nou er zijn toch wel dingen dat ieder huis heeft. Keuken slaapkamers ect.'' zei Artenis. Hij stond op en liep naar Faith toe. Hij legde zijn handen op haar schouders. Artenis zag nu pas dat hij iets langer was dan Faith. Misschien net een halve kop groter. ''Dus ik ga het nog een keer vragen. Zeg maar iets wat je wilt zien en ik vertel wel of het er is'' zei hij zachter nu omdat hij dicht achter haar stond en het geen nut had om hard te praten.

Faith schrok even en slikte. Haar wangen kleurden weer iets roder en ze keek hem even stil aan. "Euhh woonkamer?" vroeg ze snel. Ze stotterde gelukkig niet te erg, dan schaamde ze haar zeker. Ze keek hem afwachtend aan en hoopte dat de rode kleur niet opviel.

Dat Faith rood kleurde was Artenis zeker wel opgevallen maar hij zei er niets van. Hij liep naar een deur en duwde die op. ''Hierzo'' wenkte hij Faith. De woonkamer was nog groter dan de hal en was bijna een balzaal. Toch stond het volgestouwt met spullen om het wat voller te laten lijken.

Faith volgde hem en keek rond. "Wow dit is nog groter" zei ze. Ze keek rustig naar de spullen die erin stonden. "Zijn alle kamers zo groot?" vroeg ze rustig aan hem. Ze zweeg weer even en keek nog wat naar de spullen

''Ja zo`n beetje. Volgensmij zijn de enige kamers die niet groot zijn de bezemkast en de badkamers'' zei Artenis nadenkend. ''Ik ben wel blij dat ik niet in m`n eentje dit huis moet onderhouden'' grijnzde hij.

Faith grijnsde even. "Alleen zo'n groot gebouw onderhouden kan je nooit" zei ze. Ze rekte haar even uit en keek nog wat rond. Ze keek Artenis dan rustig aan. Nog steeds denkend eraan en rood gekleurde wangen. Ze zuchtte even. Was ze maar niet zoals altijd verlegen met rode wangen, ze haatte het echt. Ze keek weer snel naar de spullen

''Ik doe dan ook alleen de administratie'' grijnzde Artenis. ''Zeg Faith je loopt een beetje rood aan'' zei hij plagend en grijnzde even. Hij liet zich in een stoel vallen en keek haar aan.

Faith keek hem aan. "Jij en papieren? Nouja zeg" zei ze grijnzend. Ze keek even weg en dan naar hem. Ze liep naar hem toe en gaf een tik tegen zijn hoofd. "Ander onderwerp" zei ze grijnzend. Ze plofte neer in een andere stoel en keek hem rustig aan. "Is er nog iets leuks hier?" vroeg ze grijnzend

Artenis dacht een moment na. ''Ik weet wel iets'' zei hij. Hij trok het lint dat het gordijn bij elkaar hield los en knoopte het als blinddoek voor Faith`s ogen. Hij trok haar mee verschillende gangen door. Uiteindelijk kwamen ze in een donkere kamer waar Artenis de blinddoek verwijderde. ''Eesrt even wat licht'' zei hij en stak een paar kaarsen aan door vuurvonken van zijn vingers te laten springen. De kamer waar ze waren stond vol met oude schatten. Sierraden, meubels, beelden, verschillende soorten edelsteen. Allemaal uit verschillende tijden.

Faith volgde hem en schrok toen het licht aanging. "Wow" zei ze vol verbazing. Ze liep de kamer in en bewonderde alles. Ze draaide rond en keek ernaar. "Wat prachtig" zei ze rustig. Ze grijnsde even en keek rustig naar de dingen die er stonden. Daarna weer naar Artenis. "Je bent echt rijk he" zei ze grijnzend

''Ik heb een aardig familie fortuin ja'' gaf Artenis toe. Eigenlijk liep hij er niet zo graag mee te koop dat hij geld had. ''Kies maar iets uit dat je mooi vind. Je mag dat dan hebben'' zei hij met een groot gebaar dat ze uit alles in deze kamer kon kiezen.