Nadenken over alles

Caltha liep rustig naar het meer. Ze zuchtte en keek naar de grond. Ze stopte net voor het meer en keek ernaar. Dit was de plek waar ze Blase ontmoette. Ze zuchtte bij de gedachte aan Blase. Waarom moest hij nou verliezen? Waarom moest hij dood? Ze zuchtte weer en tranen prikten in haar ogen. Ze keek naar haar spiegelbeeld en stapte rustig in het water. Ze stapte tot haar knieen onder water waren. Ze keek naar haar buik die iets dikker was. Ze sloot haar ogen en legde haar hand erop. Ze bleef rustig staan en luisterde naar de natuur. Opeens hoorde ze iets, dat was geen natuur. Ze luisterde rustig en wachtte af. Ze voelde de aanwezigheid van een dark angel. Ze sloot haar ogen en verbergde de iets dikkere buik zodat niemand het zou merken. Ze deed haar ogen weer open en luisterde. Het geluid kwam steeds dichter dus de dark angel ook. Ze bleef staan en wachtte af.

Het geluid van de wind die langs de ravenzwarte veren van Artenis joeg weerklonk in zijn oren. Dit was nog wel een van de dingen die hij het beste vond aan Dark Angel zijn. Het snelle vliegen. Opeens zag hij onder zich Caltha. Een valse grijns speelde om zijn lippen. Langzaam landde Artenis achter de Angel. ''Zo Caltha. Oude vertrouwde plek is het niet?'' zei hij vals.

Caltha hoorde hem en draaide haar rustig om. "Ja die dankzij jou een verdrietige plek is" zei ze kwaad. Ze bleef nog rustig want wilde niet meteen iets doen. Dat liep meestal slecht af. Nouja dat dacht ze. Ze bleef rustig voor hem staan en keek rustig. Ze toonde geen angst, maar had ze die wel?

''Ah sorry. Als ik wist dat ik je zoveel pijn zou doen had ik het nooit gedaan'' zei Artenis met zijn stem vol sarcasme. Zijn gelaat werd zwart en hij verdween. Als een ongewone schaduw gleed hij over de grond en het water. Hij verscheen als een geheel zwarte schim op een steen in het meer niet ver bij Caltha vandaan. Zijn schim werd lichter en zijn profiel was weer normaal. ''Maar bekijk het van de zonnige kant. Zo`n fantastische gozer was het ook weer niet. Ik heb je juist een dienst bewezen'' zei hij droog met een valse grijns.

Caltha draaide haar kwaad naar hem toe. "Een dienst?! Noem je dat een dienst?!!!" riep ze kwaad. Ze liep dieper het meer in en keek hem kwaad aan. "Je hebt me partner vermoord hoor!!" riep ze. Ze keek erg kwaad maar hield haar nog in

Thomas kwam aanlopen en keek toe hoe de twee zo te zien ruzie aan het maken waren. Hij zette zich neer en keek naar zijn witte engelenvleugels die al verraadden dat hij goed was op dit moment. Hij had twee kanten eigenlijk en daarom wou hij in geen groep. Hij zou dan teveel afwijken naar zijn andere kant. Hij lette voor de rest niet meer op de twee en zou het ook niet erg vinden moest hij aangesproken worden. Hij keek toen weer op en keek naar Artenis die zo te zien de partner van de andere had vermoord. Zielig vond hij dat.
Hij geeuwde eens uitgebreid en besloot zich dan te moeien in het gesprek. Hij zou geen partij kiezen voor iemand. Dat deed hij nooit. Hij was eerder neutraal hoewel hij soms afboog naar slecht en dan kleurden zijn vleugels zwart. Nu waren zijn vleugels grijs. Hij stond nu tussen Artenis en Caltha in. Hij wou geen ruzie.

Caltha keek hem razend aan en zag de andere. Ze had zelf niet echt een idee dat hij goed of slecht was. Maar wilde ze het eigenlijk weten? Ja eigenlijk wel maar eerst zou ze dit afhandelen. Ze richtte haar weer op Artenis. "Ik sta er alleen voor, ik ben de enige leider van The Angels en dat is allemaal jou schuld!" riep ze. "Hij was de leider van alles bij ons en jij vermoordde hem!" riep ze weer. Ze schudde haar hoofd en draaide haar kwaad om.

Thomas zag dat het Caltha niet lukte om rustig te zijn. Hij legde zijn handen op haar schouders. Zijn vleugels werden wit. "Rustig blijven tegenover hem, hij zal alleen maa geamuseerd toekijken hoe jij je controle over je emoties verliest". Hij keek met een erg rustige blik naar haar. Misschien dat dat hielp. Hij had het gesprek gehoord en wist dat ze haar vriendje kwijt was, zo zou hij ook zijn in haar plaats, woedend op diegene die haar partner had vermoord. Ookal wist hij dat je niet moest doordraaien bij een slechte engel. Dat zou hem/haar alleen maar plezieren. Thomas had nog steeds Caltha's schouders vast. Hij begon haar rustig te masseren.

Caltha schrok toen iemand zijn handen op haar schouders legde. Ze keek stil wat naar hem en zweeg. Ze luisterde naar wat hij zei en zuchtte stil. "Je begrijpt het niet" zei ze stil. Ook al wist hij dat je verdrieitg werd als je je partner kwijt bent maar Blase? Die was anders,specialer,de leider van heel de hemel toen. Ze slikte en voelde hoe hij masseerde. Ze zweeg weer.

"ik begrijp het maar al te goed"zei Thomas op een rustige toon. Hij masseerde verder, Caltha moest ontspannen. Hij drukte niet te hard maar ook niet te zacht, juist goed. Thomas keek even om hoe Artenis erbij stond en bedacht toen dat hij zichzelf nog niet had voorgesteld. Eerst haar een beetje kalmeren, dan stel ik me voor dacht hij en hij masseerde op een perfect tempo verder. Zo zou ze moeten kalmeren en ontspannen. Zijn handen maakten cirkeltjes op haar schouders.

Caltha zuchtte en ontspande rustig. Ze zorgde ervoor dat haar buik neit tezien was. Artenis mocht er niet achterkomen. Ze liet zijn handen rustig van haar schouders glijden en draaide haar om. "Ik ben Caltha" zei ze stil. Ze keek hem rustig aan en dan nog even naar Artenis. Ze keek even kwaad maar dacht aan de raad van Thomas en keek hem weer rustig aan

Thomas glimlachtte "goed zo, ontspan je en ik weet wat er met je aan de hand is" fluisterde hij in haar oor. Hij masseerde verder en dacht even aan zijn tijd in een andere wereld. Hij heeft zijn familie achtergelaten, zijn vrouw en zijn kinderen. Zijn kinderen werden vermoord en zijn vrouw werd dood en misbruikt teruggevonden. Thomas schudde die gedachte weg en masseerde verder. Zijn handen begonnen aan haar rug. Ook hier maakte hij cirkelbewegingen en deed het op een perfect tempo. Hij voelde dat Caltha rustig werd en hij glimlachtte. Zijn technieken werkten bijna altijd. Dat vond hij leuk en hij masseerde haar rug verder. Hij was niets van plan.

Caltha bleef rustig staan en keek hem aan. Ze kalmeerde al een hele hoop maar de haat op Artenis die ze nu had zou niet verdwijnen. Hij kwam niet zomaar naar haar toe, hij wilde misschien iets. Ze keek even naar Artenis en wachtte af. Ze keek daarna weer naar Thomas en glimlachtte zacht

"kom we gaan wat verderop zitten. Dan kan je op mijn schoot zitten en masseer ik je verder". zei Thomas "ik ben trouwens Thomas Caltha". Hij glimlachtte rustig en pakte onbevreesd Caltha's hand vast en nam haar mee naar een rots waar hij op ging zitten. Hij nam Caltha op zijn schoot en masseerde toen verder "zie ik weet hoe het is om je geliefde vermoord terug te vinden". Hijzelf liet nooit zijn emoties zien over dat gebeuren. Ookal was dat vreemd. Hij bleef altijd ernstig kalm als hij er over sprak. Hij verliesde nooit controle over zijn emoties. Was hij kwaad? Dan bleef dat beheersd. Was hij blij? net van hetzelfde. Alles was beheerst.

Caltha schrok en vond het wat raar. Ze bleef maar zitten en zweeg stil. "Ik was erbij" zei ze stil. Ze keek naar het water en ontspande rustig. Ze keek rustig naar hem en zweeg weer. Wat moest ze zeggen? Ze zuchtte even en keek wat naar haar spiegelbeeld in het water. Ze had wat pijn in haar buik maar ze liet het niet merken

"of erbij te zijn"zei Thomas en hij keek naar Caltha "je raakt er wel overheen". Hij glimlachtte en zei toen heel zachtjes "Je bent zwanger niet?". Hij masseerde verder op haar rug. Ze moest super ontspannen zijn. Zelf was Thomas nooit tevreden over zijn kunsten. Hij moest altijd beter worden. Hij keek toen Caltha aan "geen vrees ik doe je niets, zo ben ik niet". Hij masseerde haar nek zodat die ook losser zou komen en ze zo nog meer ontspannen zou worden.

Caltha schrok ervan en keek hem geschrokken aan. "H h hoe weet je dat" vroeg ze stil. Als Artenis het wist of hoorde had ze grote problemen. Ze wachtte af en ontspande nog wat van de massage. Ze zweeg en slikte even. Ze wachtte op zijn antwoord en vond het eng, Artenis kon het misschien ook weten

Thomas omhelsde Caltha "geen zorgen mijn dode vrouw was 4 keer zwanger van mij... ik merk dat wel". Hij glimlachtte zacht. "geen zorgen de meesten zullen het niet merken nu". Hij bleef erg kalm en zei in haar oor "kalm blijven ik zal niets rondbazuinen want zo ben ik niet". Hij had Caltha vriendschappelijk vast. Hij was totaal niets an plan en hij wou dat ze nu even rustig bleef want anders zou er nog wel wat kunnen gebeuren. Hij keek Caltha met een erg rustige blik aan.

Caltha schrok toen hij haar omhelsde. Ze slikte even en zweeg. "O oke" zei ze stil. Ze keek naar het water en heel even naar Artenis. Wat zou hij zeggen? Ze keek nog even en keek dan stil naar Thomas. Hij was leif maar miss té lief. Achja dacht ze. Ze glimlachtte zacht en keek weer naar het water

Thomas keek naar Caltha "haha ik weet wat je nu over me denkt". Hij keek haar rustig aan en hij streelde haar schouders. Hij wou niet al te goed overkomen maar hij wou haar gewoon helpen. Hij keek mee naar het water dat de zon weerspiegelde en Caltha en hijzelf. Hij was hierheen gevlucht en had het hier nar zijn zin. Hij was niet overhaast en hij keek gewoon nog rustig naar het water.

Caltha keek hem even aan en zweeg weer. Ze keek ook naar het water en dacht even aan Blase. Ze zuchtte en schudde de gedachte weg. Ze keek even naar Artenis en dan even naar Thomas. Ze keek rond en staarde weer stil naar het water

Thomas glimlachtte zacht "is er iets Caltha?". Hij keek Caltha aan en zag dat er iets was. Of hij verbeelde het zich. Hij begon een liedje te fluiten https://www.youtube.com/watch?v=WlBiLNN1NhQ. Hij had Caltha nog steeds vast.

Caltha keek op en schudde haar hoofd. "Nee hoor" zei ze stil. Ze keek naar het spiegelbeeld en het leek alsof ze Blase zag. Ze schudde de gedachte weg en keek er weer naar. Ze keek even rond en dan soms even naar Thomas. Ze keek rustig naar het water

"echt niets?"vroeg Thomas rustig. Hij glimlachtte en zei toen "ik vind je leuk ik zal eerlijk zijn; heel leuk". Hij streelde Caltha's schouders. Hij geeuwde eens en dacht even na.

"nee!!!!"gilde Susie en ze werd voor de zoveelste keer misbruikt, dit werd haar teveel en haar hart gaf het op. Daan knikte tevreden en sleepte haar mee in zijn Cabrio. Hij dumpte Susie langs de weg. 3 dagen later liep Thomas langs de weg. Hij zag een lichaam in de gracht liggen? Hij rende ernaartoe en pakte Susie op. "Susie nee!!!!"riep hij woest. Sinds die dag had hij gezworen om zijn emoties niet meer te tonen en ze te beheersen


Thomas ontwaakte uit zijn deja vu en keek toen rustig naar Caltha.

Caltha keek hem aan en slikte. Ze keek snel naar het water en zweeg. "Euhh oke" zei ze snel. Meer kon ze neit zeggen nu. Ze was nog niet over Blase heen en kreeg steeds deja vu's over die dag. Ze voelde even een steek in haar buik en negeerde het. Ze voelde de deja vu, hij wilde weer komen. Haar weer alles laten herrineren