Rusten Op Kamer

Caltha vloog naar het raam en kwam zo binnen. Ze liet het raam open staan voor lucht. Ze liep wat rond en ging op bed liggen. Ze keek naar haar buik die wat dikker geworden was en pijn deed. Ze zuchtte en legde haar hand erop. Ze keek er rustig naar en legde haar hoofd neer. Z keek wat naar het plafond. Ze zuchtte en dacht even aan Blase. Maar de baby stamptte best hard dus ze dacht meer aan de baby. Wat zou het worden?

gabriël klopte op haar deur. "mag ik binnen komen?" vroeg hij aan caltha. "ik moet je iets vertellen."

Thomas was haar gevolgd en vloog het raam ook binnen. "ok voor we beginnen... ". Daarna keek hij haar aan "water?". Hij leek zelf te weten wat hij moest doen en hij vroeg daarna "Heb je weeën?"

Caltha keek op. "Ja kom maar" zei ze. Ze keek op toen Thomas kwam en knikte. "Pijnlijke steken wel" zei ze. Ze liet haar hand op haar buik en kreunde even toen er een heel harde steek in haar buik zat. De baby stamptte, dat voelde ze

"rustig in en uit ademen"zei Thomas met een rustige stem. Hij nam Caltha's hand vast. "knijp er in als je pijn hebt en probeer rustig te ademen". Hij glimlachtte zachtjes en hij keek naar haar.

Dabria was hard aan het trappen. Ze wilde eruit, ze wilde de wereld verkennen. Ze stamptte hard. Ze wilde haar mama en papa zien. Ook al wist ze niet waar papa zou zijn en wat voor wereld er buiten was. Vast een lekker warme wereld. Ze trapte harder

Caltha voelde de harde trap en kreunde hard. "De ween komen" zei ze. Ze slikte even en kneep hard in zijn hand. Ze ahd veel pijn en zweette al heel erg. Ze keek even naar Thomas, ze had duidelijk hulp nodig. Ze keek bang

Dabrai bleef hevig trappen en voelde een druk komen. Ze trapte harder en wilde dat het sneller ging. Ze wist dat de druk haar naar buiten zou brengen. Ze trapte hard en voelde opeens iets koud. Ze zag wat maar neit veel en begon te trillen van de kou

Caltha perstte even hevig en zag dan haar dochter. Ze pakte haar op en legde het in een dekentje. Ze keek ernaar en wiegde haar rustig heen en weer. Ze wist al meteen een naam en keek naar haar. "Dabria, mijn kleine engel" zei ze lief tegen haar dochtertje. Ze keek even naar Thomas en dan meteen naar Dabria

Dabria huilde even maar toen ze de warmte voelde en de stem van haar moeder zweeg ze meteen. Ze werd moe en keek rustig. Ze vond het gewieg leuk en sloot even haar oogjes. Ze luisterde ook naar de naam. Ze sloot opnieuw haar oogjes en viel in slaap

Caltha keek rustig naar Dabria en glimlachtte. Ze gaf haar een zoen op haar voorhoofd en zag dat ze in slaap viel. Ze wiegde nog stil heen en weer en keek er rustig naar. Ze stopte en liet haar rustig slapen

Thomas glimlachtte zachtjes en veegde het zweet weg met een handdoekje. Hij glimlachtte "goed gedaan". Hij keek haar aan en hij gaf haar een kusje op de mond. Hij streelde haar hand zachtjes.

Caltha schrok toen hij haar zoende en zweeg. Ze keek even naar Dabria en dan stil naar hem. Haar wangen kleurden roder en ze slikte even. Ze keek snel naar Dabria en zweeg nog steeds. Iets zeggen kon ze nu even niet

Gabriel kwam binnen, zag caltha en thomas en dabria. "oei sorry ik kom blijkbaar ongelegen. ik kom en andere keer wel terug." zei gabriel en hij liep weer naar buiten. Hij wou de gezelligheid en de liefde in de lucht niet verbreken door ze te vertellen dat de heer van de darkangels terug was.

Thomas keek Caltha aan. Hij streelde haar hand "ik ist niet hoe ik het moest verwoorden". Hij glimlachtte even. Hij keek toen om naar Gabri "blijf maar"

"euhm oke..." zei hij twijfelend. "gefeliciteerd met je dochter caltha, en thomas neem ik aan?" gabriel glimlachte vriendelijk. Hij moest hoe dan ook voorkomen dat artenis dit te weten kwam anders waren ze hun dochter kwijt. "hoe heet ze?" hij ging nast het bed staan en keek het kleine slapende kindje aan.

Caltha bloosde wat en keek Gabriel aan. "Blijf maar hoor" zei ze. Ze keek even naar Dabria en dan weer naar Thomas. "euhh" zei ze stil. Ze keek naar de grond en zweeg weer. Ze kon nu niet veel zeggen. "Dabria' zei ze tegen Gabriel

Thomas liet Caltha's hand los. Hij keek naar Gabri. Hij wreef even in zijn haar en keek toen naar Caltha. Hij zweeg maar beter.

Caltha slikte en keek naar Dabria. Ze zweeg ook en wiegde haar nog even. Ze keek even naar Gabriel en Thomas en dan weer naar Dabria. Ze keek naar de schattige engel die rustig in haar armen sliep

"mooie naam." zei gabri. hij keek thomas aan en zag dat die ergens mee zat. "Wat scheelt er? is er iets?" vroeg gabri met bezorgde blik. hij dacht dat hij iets verkeerd had gedaan.

"nee er is niets"mompelde Thomas en hij keek naar de grond. Hij zuchtte even en dacht aan zijn dode vriendin.

Caltha zuchtte en keek even. Ze keek naar Dabria en wiegde haar nog even. Ze stond op en legde haar in een bedje en ging weer op bed liggen. Ze keek naar Thomas en was er nog steeds niet echt uit of ze hem wel als partner wilde, ze zuchtte

Thomas keek Caltha met een rustige glimlach aan. Hij wreef in zijn haar en schudde even met zijn hoofd. Hij liep de kamer even uit en zakte tegen een muur in. Hij weende niet hij was even emotieloos.

Caltha keek hem na en wist neit echt wat er was. Ze zuchtte en bleef liggen. Ze was wat zwakjes maar dat maakte neit zoveel uit. Ze keek even naar het kinderbed en dan wat naar de grond. Ze zcuhtte

"zo,... lekker gezellig die thomas. hij is wel stil he." gabri wist wel dat thomas hem nog kon horen maar dat boeide hem niet. "Ik heb een partner gevonden..." zei hij zacht. "Je moet niet meer twijfelen tussen ons. Kies maar voor thomas." gabri ging naar het wiegje en gaf het kindje een kusje op het voorhoofd. "het ga je goed." fluisterde hij tegen de kleine baby. hij hoopte dat caltha het niet gehoord zou hebben want anders wist ze wat hij van plan was.