Rusten Op Kamer

Caltha zweeg en staarde naar de grond. De kusjes en omhelsing maakten haar niets meer uit. Ze wilde Dabria, haar lieve dochter. De herinnering aan Blase. Ze zweeg en snikte even. Ze bleef kijken naar de grond en kreeg tranen in haar ogen van verdriet, bang dat ze haar wat aan zouden doen

"alles komt in orde mijn lieve Caltha"zei Thomas zachtjes. Hij liet haar los en keek haar aan. Hij meende alles van wat hij zei. Dat zag je. Hij begon Caltha weer te masseren en deze keer ook erg ontspannend. Hij maakte vloeiende zachte cirkelbewegingen met zijn handen.

Caltha zweeg en ontspande wat. Ze keek nog lang naar de grond maar keek hem daarna weer aan. Ze zweeg nog, ze durfde en kon niet veel zeggen. Zou ze?? Ze zuchtte en keek hem aan. Ze wilde het zeggen maar zweeg toch

Thomas keek rustig naar Caltha. Hij masseerde haar schouders weer "zeg maar wat je te zeggen hebt... ik voel dat je iets wilt zeggen". Hij maakte rustige cirkelbewegingen en veegde de tranen van Caltha weg. Daarna masseerde hij verder, hij glimlahtte nog steeds.

Caltha keek hem aan. "Ik denk...." zei ze stil. Ze zweeg even en zuchtte. Ze moest het eruit krijgen. "Dat ik euh..je euh...leuk vind" zei ze snel. Ze keek hem even aan en dan snel naar de grond

"wel lieve Caltha..."zei Thomas zachtjes "het is wederzijds". Hij duwde haar kin omhoog met zijn wijsvinger en duwde zachtjes zijn lippen op de hare. Hij legde zijn andere hand op haar heup en streelde die zachtjes.

Caltha keek hem aan en voelde het. Ze deed even niets maar drukte de hare harder op de zijne. Ze sloot haar ogen. Ze legde haar hand op zijn wang en zoende hem. Ze keek hem daarna zwijgend aan

Thomas glimlachtte naar Caltha "Ik weet dat je nog niet over de dood van je partner heen bent". Hij streelde haar haren zachtjes en hij omhelsde haar. Hij sloot zijn ogen en streelde haar rug en haar haren.

Caltha knikte zacht en keek weer naar de grond. Ze zweeg even en keek naar het raam. Ze stond op en zorgde dat hij haar rustig losliet. "Ik ga zoeken" zei ze. Ze deed het raam open en keek Thomas nog aan. Daarna vloog ze weg, op zoek anar Dabria

(bij de grotten, maar je kan de grot nie in omda er schild is dan weet je dat )

(nee maar dan zal ik mijzelf maar eens steendood vervelen als ik ni binnen mag )
Thomas knikte en liet Caltha gaan. Hij keek haar na en glimlachtte zachtjes. Daarna verliet hij ook rustig de kamer.