De onvindbare grot

Caltha luisterde en werd kwaad. "Je liegt! Jij wilde de hemel overnemen dus er kwam een oorlog!" riep ze. "Blase kendez heel veel van zijn leger!" riep ze. "Zoiets doet hij neit" zei ze. Ze keek hem razend aan. Opeens hoorde ze wat hji zei. Ze slikte en zweeg. Hoe wist hij dat? Ze keek naar Gabriel. "Jij.." zei ze kwaad

Thomas vond dat Caltha lang wegbleef. Hij kon de grot niet binnen dat zag hij, dus hij ging buiten ergens zitten.

"Waag het mijn broer aan te raken en ik vermoord Dabria persoonlijk"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan met een vleug van moord in zijn ogen. Hij wachte wat ze hierop zou antwoorden. Hij balde zijn vuisten waarrond bliksemschichtjes kwamen. Als hij haar hier een stoot mee gaf ging er heel wat volt door haar.

Caltha keek Bale aan. "Hoe kan ik nou wat doen! Zonder krachten en een eikel die me vast heeft" zei ze snauwend. Ze keek hem kwaad aan en dan even anar Dabria die aan het kijken was. Ze slikte en keek even naar Artenis

Thomas zat wat te Neurien. Hij zuchtte diep en keek wat naar de lucht. Hij wachtte rustig af van wat er zou gebeuren. Hij verveelde zich wel dood maar dat had hij ervoor over. Hij zong wat. Totdat hij stemmen en geschreeuw hoorde. Hij probeerde de grot binnen te raken door recht te springen en ertege te beuken maar dat kaatste hem weg. Hij gromde en vuurde een waterbal af. Dat hielp ook niets. Hij zuchtte diep en legde zijn handen op de wand en die begonnen te gloeien. Hij sloot zijn ogen.

"moet ik buiten met die thomas gaan afrekenen?" vroeg gabriel

Caltha keek Gabriel kwaad aan. "Je doet hem niets!!" schreeuwde ze. Ze gaf Artenis een trap en zorgde dat hij losser liet. Ze kroop onder hem uit en stond op. Ze keek om naar Thomas en zuchtte. Ze keek dan naar Bale. "geef me dochter!"

"Nooit van mijn leven. Gabriël doe me een plezier en slaag haar even knock out"zei hij kwaad tegen haar. Hij greep haar even bij de keel en smeet haar dan tegen een rots wand. Hij keek haar aan en gromde even. Toen liep hij naar Dabria en keek het slapende meisje aan. Hij versterkte het veld rond haar en liep dan weer terug.

Thomas gromde en vuurde weer water af op de grot. Hij schudde zijn hoofd. Het lukte niet.

Artenis klapte even dubbel maar herstelde zich gauw weer. Hij keek naar Gabriel. ''Ga maar even met hem spelen'' grijnzde hij kil. Hij concentreerde zich en er rees een ring vormige muur van vuur rondom Caltha. ''Jij gaat even helemaal nergens heen'' zei hij kil.

gabriël stapte op caltha af. hij gaf haar een dreun tegen haar kop wardoor vze tegen de muur vloog en ineen zakte. hij zoog al haar energie op.

Caltha kromp in elkaar van alles. Ze had heel veel pijn. De rotswand in haar rug, de klap tegen haar hoofd. Ze slikte en had even last van haar arm. Ze legde haar hand op haar hoofd en zweeg. Ze keek naar hun. "Laat Thomas met rust!" riep ze nog. Ze keek naar Dabria die gelukkig sliep en dan terug naar hun. Ze voelde hoe ze steeds zwakker werd door Gabriel

Thomas schreeuwde "laat haar met rust!"; Hij gromde en sloeg met zijn vuist tegen de wand. Hij gromde, Hij mocht Caltha nu niet kwijtraken.

Gabri liep naar buiten en zag thomas. "Hey stille. vecht met me." hij stuurde een waterstraal van calthas krachten op thomas af en verkocht hem eeen dreun. hij maakte weer een schild rond hem en de grot.

"tss je bent laf kom dan hier zonder je kleine schildje en vecht met me"zei Thomas en hij veegde bloed van zijn mond. Hij gromde en zette zich klaar. Niemand mocht hem stille noemen.

het schild verdween rondom gabriel. Niemand noemt mij laf. hij vloog tot vlak voor thomas en zoog ook diens krachten op. "EEns zien hoe stoer je bent zonder je krachten"

"haha best wel stoer "zei Thomas. Hij nam zijn twee katana's beet en haalde die uit hun schede. Hij keek gabri uitdagend aan en hij verdween opeens in het niets.

(ik wil niet dood )

gabri nam zijn twee zwaarden en ging achter thomas aan.

(naar waar gade gij)

Caltha keek toe naar hun en zweeg. Ze voelde haar erg zwak. Ze bleef tegen de muur zitten en zcuhtte. Haar rug en hoofd bonkten als een gek. Ze keek even naar Dabria en Bale en dan even naar Artenis

(nergens ik ben er nog )
Thomas verscheen achter Gabri en stak een katana recht door zijn buik "je kan nooit al mijn krachten afnemen". Hij grijnsde even en hield de andere katana tegen gabri's keel "laat Caltha en haar baby gaan"

Artenis knielde bij Caltha neer en keek haar recht aan met een valse grijns. ''Ik zat erover te denken om je levend te verbranden. Op dezelfde manier als ik bij Blase heb gedaan. Tenzij jij een betere sugestie hebt natuurlijk'' zei hij kil terwijl hij een haarlok achter haar oor streek.

Caltha sloeg hem. "Blijf van me af" gromde ze. Ze keek hem kwaad aan. Ze zweeg, wat kon ze hierop nou zeggen? Ze slikte even en keek meteen weg. Ze richtte haar blik even naar Dabria die sliep. Ze keek dan naar Thomas en Gabriel. Ze stond er alleen voor,zonder krachten en weinig energie. Ze keek Artenis even aan en draaide meteen haar hoofd weg

Artenis wende zijn blik even af en spugde wat bloed uit. Hij greep Caltha en liep met haar stevig in haar nek vast richt de uitgang van de grot. ''Zie je Thomas daar? Als hij Gabriel al overleeft dan zorg ik er persoonlijk voor dat hij nergens meer veillig is'' snauwde hij tegen haar. Hij smeet Caltha tegen de grotwand en liep dreigend op haar af. Terwijl hij naar haar toeliep veranderde hij van zijn normale gedaante naar zijn schaduw gedaante. Bij elke stap die hij dichterbij zette verschroeide de grond onder zijn voeten.

Caltha schrok en voelde haar rug weer. Ze kreunde even, ze had veel pijn. Ze zag hoe hij dreigend naar der toeliep en kroop snel achteruit. Ze slikte. Angst was in haar ogen te lezen. Heel veel angst. Zonder krachten was ze echt in gevaar. Ze kroop achteruit en voelde dat ze neit verder kan. Ze schrok ervan en keek bang naar Artenis

Artenis tilde Caltha weer op zodat ze een paar centimeter boven de grond zou bugelen met haar voeten. Toen Artenis haar optilde verschroeiwde hij het randje van haar kleding. ''Ik ga je laten smeken om vermoord te worden'' zei hij kil grijnzend en keek haar duivels aan met zijn vuurrode ogen. Zonder pupil en zonder witte omranding.